Mangyshlak yarımadasının egzotik doğası

Aktau, Mangistau bölgesinin (eski adı Mangyşlak) bölgesel merkezi olan Kazakistan'ın güney-batısında bir şehirdir. 1964'ten 1991'e kadar şehre, 19. yüzyılın başında Kazakistan'da sürgünde olan Ukraynalı şair Taras Şevçenko'nun onuruna Şevçenko adı verildi. Şehir, Hazar Denizi kıyısında yer almaktadır.

Bugün Aktau'da çok sayıda gökdelen, güzel bir düğün sarayı, mavi kubbeli kar beyazı bir cami var. Şehirde tarihi yerler olmamasına rağmen, bir konut binasının çatısındaki deniz feneri sizi şaşırtabilir - Avrupa kıtası'nda türünün tek örneği. Kazakistan'ın tamamında tek olan ve çeşitli ülkelerden petrol tankerleri ve dökme yük gemilerinin yanaştığı limanı ziyaret etmek ilginçtir. Şehir, yürüyüş yapmanın ve dinlenmenin keyifli olduğu pitoresk parklara sahiptir. Her ağaca özenle bakılır, çünkü 45 derecelik yaz sıcağında hiçbir bitki nem olmadan yaşayamaz.

Turistleri çeken ana cazibe şüphesiz Aktau'nun deniz plajlarıdır. Konaklama için turistlere çok sayıda otel ve tatil evi sunuluyor, bazıları doğrudan kıyıya yakın. Plaj sezonu mayıs ayından eylül ayına kadar sürer, denizdeki su sıcaklığı bu saatte +22 .. + 24 derecede tutulur. Şehir, beş yıldızlı oteller de dahil olmak üzere, çeşitli seviyelerde oldukça geniş bir otel yelpazesine sahiptir. Bunlardan biri, dünya Marriott otelleri zincirinin bir parçası olan "Renaissance Aktau", 5 yıldızlı oteller "Grand Hotel Victory "ve "Grand Nur Plaza"'dır.

Mangistau çölünün ortasında bir vaha. Üç duvarla çevrili, muhteşem bir manzaraya sahip. Gölün ana sakinleri bataklık kaplumbağaları olarak kabul edilir ve gölün aynı çöl bölgesinde 500 metre uzağa uzanır. Tatlı su gölü Saura'nın tuzlu Hazar Denizi'nin yanında olduğu mistik bir gerçek gibi görünüyor, ancak bu bir gerçek.

Ukraynalı şair, yazar ve sanatçı Taras Şevçenko, çarlık hükümetine karşı çirkin eserler yazdığı için burada sürgüne gönderildi. Daha sonra, burada alışılmadık bir anıya sahip bir demirci yaşadı - hikaye anlatıcısı Murın Jırau. Büyük Vatanseverlik Savaşı sırasında Murın Jırau, Almatı'ya davet edildi ve burada birkaç ay boyunca kendisi tarafından gerçekleştirilen halk masallarını kaydettiler.

Fort Shevchenko'nun 170 yıllık bir geçmişi var. Şehir 170 yıl önce, buraya Astrakhan'dan Hazar Denizi üzerinden getirilen yerel deniz kabuğu kayası ve Rus ormanından oluşturulan Novopetrovskoe tahkimatı olarak kuruldu. Novopetrovskoe tahkimatı, kervan yollarını Hiva soyguncularının baskınlarından korumaya hizmet etti. Surun batı tarafında, dağın yamacı boyunca bir tuz gölüne yaslanmış iki taş duvar vardı. 1939'da Taras Şevçenko'nun 125. doğum yıldönümü şerefine şehir, büyük şair, sanatçı ve yazarın adını aldı.

Fort Şevçenko'dan yaklaşık 30 km uzaklıkta, büyük bir çatlakla adaya uzanan bir kanyon var. Tamşalı'nin pitoresk kaynağı bu kanyonda yer almaktadır. Kaynağa kanyon boyunca yürüyerek veya dik uçurumlara paralel uçurum boyunca ilerleyerek ulaşabilirsiniz. İlkbahardaki su, sarkık büyük bir korniş gibi görünen geniş bir taş platformun altından doğrudan çıkıntı yapar ve ince dereler halinde aşağı akar. Pek çok turiste göre gerçek "tatlı" su aslında biraz tuzludur, ancak oldukça içilebilir.

Jıgılgan heyelanının oluşumuyla ilgili birçok hikaye var. Kazak dilinden çevrilen jıgılgan, "düşmüş" anlamına geliyor. Bu tuhaf bir manzara - kayalar vahşi hayvanların yüzleri şekline sahip ve bir heyelan yerinde, bir hayvanın fosil izleri keskinleştirildi ve derinliklerde atlardan ziyade toynak izleri sıkıştı. Heyelanın yanında küçük bir göl var, yoğunluğu bir insanı bile ayakta tutmanıza izin veriyor, bir pınarla besleniyor. Yıkılan kalıntılardan insanların bu baharın yakınında yaşadıklarını anlamak kolaydır. Tüm gizeme rağmen misafirlerin gelmekten mutluluk duyacağı küçük bir plaj var.

Mangystau'nun kutsal yerleri, yıldan yıla bu güne kadar devam eden asırlık efsanelere sahiptir. Ustyurt yaylası muhteşem bir manzaraya sahip bir yerdir. Beket-Ata cami yeniden inşa edildi ve kesildi. İyileştirme yetenekleriyle ilgili pek çok hikaye var ve bilgelikte eşi benzeri yoktu. Beket-Ata'nın ihtiyacı olan güçsüz insanlara yardım edebilmesinden önce birçok yol ve öğreti aşıldı. 4 cami inşa etti - Kulsary'de, Baişatır bölgesinde, Beineu köyünde Ak cami ve dördüncüsü bir yeraltı camiiydi. Ölümünden sonra yanına gömüldü. Ek olarak, yarımadanın topraklarında birkaç yer altı yapısı daha inşa edildi. Bunlardan biri, gezginlerin ve balıkçıların koruyucu azizi olan Sultan-epe yeraltı camisidir. Yakındaki bir kuyudan gelen su iyileştirici olarak kabul edilirken, yerin kendisi kafa hastalıklarını olumlu bir şekilde tedavi eder. Caminin yan tarafına hacılar ve misafirler için bir ev inşa edildi.

Bir sonraki yeraltı camisi Shopan-ata'dır - ortaya çıkma zamanı belirlenmemiştir, ancak ülkenin batı bölgesinde en büyüklerinden biri olarak kabul edilir. Yakınlarda gömülü olan kızı, kadın sağlığının koruyucusu olarak kabul edilir. Camiden sonra konuklar yakınlardaki kayınpederinin mezarına varırlar. Mezar üç kez dönülür, ardından şifalı su ile kuyuya giderler. Şerefine başka bir yeraltı camisi olan Shakpak Ata'nın inşa edildiği yılanların efendisinin hikayesi daha ilginçtir. Egemenlerin savaştığı savaşlarla ilgili birçok efsane ve başarı var. Düşmanlar da silahının gücünü biliyordu. Hocası tarafından bu topraklara gönderilen 362 azizden biriydi ve taştan ateş yakma özelliğinden dolayı kendisine isim verildi. Efsaneye göre, caminin bulunduğu yerlerde hastalar tedavi edildi, yapının kendisinde alışılmadık çizimler ve görüntüler var, içindeki geçitler kıvrılıyor ve yukarı doğru ilmek şeklinde taş merdivenler var.